توجه: این مصاحبه توسط هوش مصنوعی شبیه‌سازی شده و پاسخ‌های داده‌شده، بازتابی از دیدگاه‌ها و سبک کاری شناخته‌شده‌ی رنزو پیانو هستند.
مصاحبه‌گر: آقای پیانو، شما به خاطر طراحی‌های سبک‌وزن و فناورانه‌تان شهرت دارید. چگونه به این سبک رسیدید؟
رنزو پیانو: من از کودکی در خانواده‌ای از سازندگان بزرگ شدم. همیشه شیفته‌ی این بودم که چگونه می‌توان چیزی را ساخت که هم سبک باشد و هم محکم، هم زیبا و هم کاربردی. تحصیلاتم در میلان، علاقه‌ام به نوآوری را تقویت کرد و با گذشت زمان فهمیدم که شفافیت، نور، و تکنولوژی می‌توانند معماری را به سطح جدیدی ببرند.
مصاحبه‌گر: آیا شما معماری را بیشتر علم می‌دانید یا هنر؟
رنزو پیانو: هر دو. معماری پلی است بین علم و احساس. باید بتوانی محاسبه کنی، بسازی، اما در عین حال باید حس و روح مکان را هم درک کنی. معماری بدون احساس، فقط ساخت‌وساز است.
مصاحبه‌گر: بسیاری از پروژه‌های شما با محیط اطراف خود هماهنگ هستند. این انتخاب آگاهانه است؟
رنزو پیانو: کاملاً. من اعتقاد دارم معماری باید با زمین، شهر، و انسان‌ها صحبت کند. اگر بنایی با محیط اطرافش در تضاد باشد، نه‌تنها زیبا نیست بلکه برای مردم هم آزاردهنده است. معماری باید دعوت‌کننده باشد، نه تحمیل‌گر.
مصاحبه‌گر: پروژه مورد علاقه شما کدام است؟
رنزو پیانو: هر پروژه مثل یک فرزند است، اما مرکز پمپیدو در پاریس نقطه عطفی بود. آن پروژه ساختارشکن بود و راه مرا برای بقیه مسیر باز کرد. اما شاید احساسی‌ترین پروژه‌ام مرکز فرهنگی تیجیباو در کالدونیای جدید بود، چون تلاش کردم معماری مدرن را با سنت‌های بومی ترکیب کنم.
مصاحبه‌گر: آینده معماری را چگونه می‌بینید؟
رنزو پیانو: آینده معماری در پایداری، هوشمندی و انسان‌محوری است. ما باید ساختمان‌هایی بسازیم که انرژی کمتری مصرف کنند، با محیط هماهنگ باشند و نیازهای انسانی را در اولویت قرار دهند. تکنولوژی ابزار ماست، نه هدف ما.
مصاحبه‌گر: اگر پیامی برای معماران جوان داشته باشید، چه خواهد بود؟
رنزو پیانو: کنجکاو باشید. زیاد ببینید، زیاد گوش دهید، و هرگز نترسید که متفاوت فکر کنید. معماری یعنی ایجاد ارتباط؛ بین مردم، بین مکان‌ها، بین گذشته و آینده.