هوشنگ سیحون (1920–2014) از برجسته‌ترین معماران، طراحان و اندیشمندان معماری مدرن ایران بود که با بهره‌گیری از عناصر سنتی ایرانی و تکنیک‌های مدرن، سبک خاص خود را در معماری معاصر ایران پایه‌گذاری کرد. او با طراحی آرامگاه‌های مشاهیری چون ابن‌سینا، خیام و نادرشاه افشار، نام خود را در تاریخ معماری ایران جاودانه ساخت.
زندگی‌نامه و تحصیلات
هوشنگ سیحون در تهران متولد شد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی در ایران، به مدرسه هنرهای زیبای پاریس (École des Beaux-Arts) رفت و نزد معمار معروف “آندره گُدر” آموزش دید. بازگشت او به ایران نقطه عطفی در جریان مدرنیزاسیون معماری ایران بود.
سبک معماری
سیحون تلاش کرد تا معماری مدرن را با روح فرهنگ ایرانی پیوند دهد. ویژگی‌های بارز آثار او عبارت‌اند از:
ترکیب معماری مدرن با مفاهیم سنتی ایرانی
استفاده از اشکال هندسی ساده ولی عمیقاً نمادین
توجه به اقلیم و بوم‌گرایی در طراحی
بهره‌گیری از مصالح بومی و تکنولوژی‌های روز
آثار برجسته
آرامگاه ابن‌سینا (همدان): ترکیبی از فرم استوانه‌ای با الهام از برج قابوس
آرامگاه نادرشاه افشار (مشهد): نمادی از قدرت و غرور تاریخی ایران
آرامگاه خیام (نیشابور): تلفیقی از ریاضیات، شعر و هندسه
ساختمان بانک سپه و بسیاری دیگر از پروژه‌های عمومی و خصوصی در ایران
نقش آموزشی و فرهنگی
سیحون سال‌ها ریاست دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران را برعهده داشت و نقش کلیدی در پرورش نسل جدیدی از معماران ایرانی ایفا کرد. همچنین او در مقام پژوهشگر، مقالات بسیاری درباره معماری سنتی و مدرن ایران نگاشت.
جمع بندی
هوشنگ سیحون با تلفیق زیبای سنت و مدرنیته، توانست هویتی نوین برای معماری ایران رقم بزند. او نه‌تنها یک معمار، بلکه یک اندیشمند فرهنگی بود که آثارش همچنان الهام‌بخش نسل‌های آینده باقی خواهند ماند.