در میانه‌ی شلوغی و ریتم تند خیابان جمهوری تهران، بنایی سر برآورده که نه‌تنها یک مرکز خرید مدرن است، بلکه نمادی از تعامل میان معماری، فناوری و فرهنگ شهری به شمار می‌آید. مجتمع چارسو، اثری از دفتر معماری رضا دانشمیر و کاترین اسپریدونوف، یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های معماری معاصر ایران است که مرز میان فضاهای تجاری، فرهنگی و عمومی را بازتعریف کرده است.
مفهومی فراتر از یک مرکز خرید
در نگاه اول، چارسو مانند بسیاری از مراکز خرید چندطبقه به نظر می‌رسد؛ اما در واقع این بنا بر پایه‌ی ایده‌ای شکل گرفته است که “تجارت” را با “تجربه‌ی جمعی” ترکیب می‌کند.
در نتیجه، بازدیدکنندگان نه فقط برای خرید، بلکه برای تماشای فیلم، گفتگو، و تجربه‌ی فضا وارد این مجموعه می‌شوند.
این مفهوم باعث شده است که چارسو به یکی از معدود فضاهای عمومی زنده و چندمنظوره‌ی تهران تبدیل شود.
ساختار و سازمان فضایی
مجتمع چارسو در زمینی به مساحت حدود ۵۷۰۰ متر مربع ساخته شده و شامل شش طبقه است.
چهار طبقه‌ی بالایی به فروشگاه‌ها، گالری‌ها و فضای فرهنگی اختصاص دارد، در حالی که طبقات پایین‌تر برای پارکینگ و خدمات شهری طراحی شده‌اند.
در میانه‌ی بنا، فضای مرکزی (آتریوم) با ارتفاع زیاد و نور طبیعی، روحی باز و پویا به ساختمان می‌دهد.
علاوه بر این، استفاده از پله‌برقی‌های متقاطع و مسیرهای شناور باعث شده که حس حرکت و پویایی در تمامی طبقات جریان داشته باشد. به علاوه، جداره‌های شیشه‌ای بزرگ، ارتباط بصری میان درون و بیرون را حفظ می‌کند؛ بنابراین رهگذران خیابان جمهوری، انرژی فضا را احساس می‌کنند.
مصالح، نور و هویت بصری
نمای چارسو ترکیبی از فلز، بتن و شیشه است که در عین سادگی، جلوه‌ای صنعتی و مدرن دارد.
استفاده از نور طبیعی در روز و نورپردازی گرم در شب باعث شده است که ساختمان در ساعات مختلف روز چهره‌ای متفاوت داشته باشد.
در واقع، نور در این پروژه نه فقط عنصری کاربردی، بلکه یکی از عوامل شکل‌دهنده‌ی هویت فضاست.
هنوز دیدگاهی ثبت نشده است.